Ümmetin çocukları, bebekleri, yetimleri, kadınları, ihtiyarları, mazlumları bombalandı.
Hamilelerin karnı deşildi, nice iffetlinin ölüsüne, dirisine tecavüz edildi.
Münafık ve gavur zalimler birleşip müslüman beldeleri yamyamlar gibi kana buladı.
Nice müslümanım diyen sustu, nice müslümanlar olarak sadece kınadık, hatta nicemiz unuttu bile…
Daha birkaç yıl önce olanı. Irak, Suriye, Yemen, Filistin, Sincan…
Onlar iki aylık deprem mazlumlarını bile unuttu, unutmakla meşhurdur bencil menfaat ehli…
Biz bu muyuz?
Bu sefil duruma razı mı olacağız?
Üç günlük dünya zevki için değer mi?
Hep beraber tevbe vaktidir.
Zalimlere karşı birleşip cihad vaktidir.
Yoksa bu dünyada nice büyük belalar belki…
Ve mahşerde hesap…
Gelin ey mümin canlar birlik olalım.
Dostlarıyla uğraşanlar düşmanıyla savaşamazlar.
Deccalin köpekleri kavuruyor dünyayı.
Gelin, Mehdi ve İsa’ya, beklenen muhteşem orduya bugünden bizler öncü neferler olalım.
Ülkelerimizi İslam Devletiyle şereflendirecek ittihadı sağlayalım inşallah…
Bu yolda candan, maldan, yardan geçelim.
Kahraman ashaba layık, Çanakkale kokulu mücahid yiğitler olalım.
Yoksa vay halimize…
Biriktirmekle harcanan vakitlerin hesabı sorulmayacak mı sanırsın?
Yığdığı dünya malı nice cimri korkağın yalnızca boynuna dolanacak!
Az kaldı…
Mehşerde adalet kusursuz olacak elhamdülillah…
Bilâl Yavuz